Te Anau - Omarama

Te Anau - Omarama

Uitgeslapen......hahaha....ontbeten, opgeruimd en om 9 uur op pad. Het weer werd al slechter. Regen! Maar wij reden de zon tegemoet, het duurde even, maar uiteindelijk lukte dat prima! Bestemming vandaag was Omarama. In Kingston een bakkie gedaan en vandaar uit weer verder. Weinig leven langs de weg aan dorpjes. Wel veel koeien en schapen en veel verandering van landschappen. Zo geweldig en bijzonder om te zien. Lindis pass was daarin ook heel bijzonder. Het was met een maanlandschap. Geen bomen, niks dan alleen maar kale bergen bedekt met mos en gras. Indrukwekkend. In de boeken stonden de Clay Cliffs genoemd in Omarama. We hebben eerst ingecheckt in het hotel en zijn daarna door gereden naar de Cliffs. Deze zijn in privé bezit, maar opengesteld voor publiek. Met een vrijwillige bijdrage kon je het gek door. Door gereden naar de laatste parkeerplaats en vandaar uit gaan lopen. Het klopte allemaal niet. Als je naar het landschap er omheen kijkt is het vreemd dat deze Cliffs hier staan. Past totaal niet in het geheel. Dat maakt ze zo bijzonder. We zijn door gelopen tot we naar de binnenkant konden lopen. Als je daar dan zo staat, ben je maar een klein mensje. We hebben wat geklommen en geklauterd, maar ik had mijn bergschoenen niet aan, dus uiteindelijk terug gegaan. Het was prachtig. In het dorpje op zoek gegaan naar een restaurantje, maar niet echt iets kunnen vinden. Besloten om in het hotel te eten. Ze hadden een buffet met soep/verse groente/sla/met van alles om er in te doen/aardappelen/rijst/toetje. Nou, beter kan je het niet treffen. We hebben gesmuld en lekker een biertje en een wijntje gedronken.